Haptonomie

Haptonomie houdt zich bezig met aanraken, voelen, direct lichamelijk contact, met de ontwikkeling van het menselijk gevoelsleven en de ontwikkeling van de tastzin. Met houdingen, bewegingen en gebaren. De tastzin is veel meer dan een handig hulpmiddel om te bepalen of een voorwerp warm of koud, hard of zacht is. Dit zintuig geeft ook informatie over hoe we ons voelen. Het is juist deze functie die in onze westerse cultuur verwaarloosd wordt.

Vooral aan de gevoelmatige betekenis van aanraken en voelen wordt in de haptonomie veel aandacht besteed. De haptonomie gaat ervan uit dat het menselijk lichaam, en vooral de betekenis van dat lichaam, van fundamentele betekenis is binnen alle menselijke communicatievormen.

In de Haptonomie speelt de affectieve aanraking een grote rol. Die aanraking is een uitnodiging om opnieuw het lichaam te voelen. Om de vitale stroom van het gevoelsleven weer op gang te brengen. De grondlegger Frans Veldman, noemt de haptonomie zelfs de wetenschap van de affectiviteit. Hoewel we allemaal weten dat voor een kind knuffelen, aanraken en aangeraakt worden de basis legt voor een goede emotionele ontwikkeling, raken we elkaar als volwassenen nog maar zelden op een vanzelfsprekende en vertrouwde manier aan. In onze samenleving is lichamelijk contact bijna alleen toegestaan in de privé sfeer. Of wanneer het aanraken een duidelijke functie heeft (bijvoorbeeld binnen verzorgende beroepen). Vaak heeft het aanraken dan een technisch karakter gekregen en wordt het niet meer beleefd als een persoonlijk en emotioneel geladen contact. Terwijl aanraken een heel natuurlijke en basale manier van menselijk contact is.

Subjectiviteit heeft in onze cultuur, vaak ten onrechte, een bijklank van minder waar, niet waar of zelfs onbetrouwbaar. En aanraken geeft ons informatie die juist subjectief van aard is. Toch speelt deze subjectieve informatie, die wij verkrijgen door aanrakingen of gebaren, een belangrijke rol in ons dagelijks leven en in onze persoonlijke contacten. Zo is het bijvoorbeeld voor ons persoonlijk belangrijk of we ons bij iemand op ons gemak voelen of juist niet. We voelen dat, bewust of onbewust, ook aan ons lichaam en vaak kunnen we dat ook zien aan gebaren en houdingen. Haptonomie neemt de persoonlijke en subjectieve betekenis van ons lichaam en van aanraken serieus. Zij erkent bovendien de positieve invloed die het aanraken op ons gevoelsleven heeft. De directe aanraking activeert daarmee zowel het lichaamsbesef als het zelfbesef. Lichamelijke blokkades worden daardoor voelbaar en mensen worden door de affectiviteit uitgenodigd om gevoelens naar boven te laten komen. Hoe daar in het dagelijks leven mee omgegaan kan worden, is de volgende stap.

Haptonomie biedt de mogelijkheid om opnieuw kennis te maken met het lichaam en wat het lichaam vertelt over uzelf, over uw omgeving en over uw relaties met anderen. Omdat de mens het tegenwoordig druk heeft gaat zij voorbij aan wat het lichaam vertelt of laat voelen. Vaak negeren we signalen die ons lichaam afgeeft omdat we geleerd hebben naar het verstand te luisteren. Dit kan uiteindelijk leiden tot gevoelens van onvrede, verstoorde relaties en het ontstaan of verergeren van lichamelijke en psychische klachten. In het haptonomisch contact, waar de directe aanraking meestal een hoofdrol speelt, leert u te luisteren naar uw eigen lichaam door serieus te nemen wat u voelt in dat contact. U wordt zich opnieuw bewust van uw eigen lichaam, de gevoelssignalen en daarmee uw eigen lichamelijkheid. Aan de hand van dit contact kunnen we nagaan wat de relatie is tussen gevoelens en lichamelijke signalen in ons dagelijks leven en hoe wij daar mee omgaan.

Haptotherapie is gericht op de bewustmaking van gevoelens en maakt daarbij gebruik van de directe aanraking. De directe aanraking activeert het lichaamsbesef en daarmee ook het zelfbesef. Lichamelijke blokkades worden voelbaar en mensen durven door de vertrouwdheid en vanzelfsprekendheid van een affectief contact gevoelens boven te laten komen.

Haptotherapie is een vorm van hulpverlening, die een oplossing biedt voor de volgende problemen en vragen:

· lichamelijke en geestelijke overbelasting

· moeilijkheden met het herkennen en uitdrukken van gevoelens

· verwerkingsproblematiek

· opvoedingsproblemen

· relationele problemen

· moeilijkheden bij het omgaan met intimiteit en nabijheid

· verlies van vertrouwen in het eigen functioneren ten gevolge van pijn, langdurige
lichamelijke of geestelijke overbelasting

· verwerkingsproblematiek na verlies en traumatisering

· opvoeding- of ontwikkelingsvragen

· vragen met betrekking tot persoonlijke groei en zingeving.